Valentijnsdag

Het is vandaag Valentijnsdag, dat is natuurlijk niemand ontgaan. Niet dat wij er ooit iets aan doen, maar ik heb toch mijn schat een doosje bonbons gegeven....Ha, en niets van hem gekregen, wat ik hem ter gelegener tijd nog wel eens flink zal inpeperen! 
Onze Rob heeft zijn schatje een bos rozen gegeven (altijd al een romantisch kind geweest!), en wat onze Willem heeft gedaan weet ik nog niet (ik hoop wél iets, maar daarmee kun je je als moeder toch niet meer bemoeien hè (hij is 26!!!))
Ik moest wel even nadenken over de liefde vandaag, en vandaar het volgende:


De keren dat ik in een trein zit, zijn op één vinger te tellen. In de winter vind ik dat bijzonder gelukkig, want wat je hoort over de reddeloosheid van de spoorwegen als de vorst in de maand zit, maakt je niet blij.

Afijn.

Waar het aan ligt weet ik niet, maar altijd als ik met de trein ergens naartoe ga, zit er op zichtsafstand een innig verliefd héél jong stelletje innig te kussen en verliefd te doen. De blik in hun ogen: práchtig! Totale verliefdheid en verrukking over elk klein deeltje van het gezicht van de geliefde, nog geen enkel bewustzijn van eventuele gebreken. Ongegeneerd kussen, hemelse blikken, hoofden van de meisjes op de “sterke” schouder van de jongen, armen van de jongens beschermend om het meisje heen. Waar ikzelf een spichtige tienerjongen zie, de pukkeltjes rijkelijk bloeiend op het gezicht, de vettige haren in het oog hangend en een meisje wat later misschien, maar nu nog niet zo mooi is, zien zij overduidelijk iets totaal anders.

Héérlijk, om zo verliefd te zijn!

En waarom heb ik het hierover? Dat is hierom: omdat vanuit mijn eigen verliefdheid mijn “kookcarrière” een aanvang nam.  Mijn lieve echtgenoot is mijn grootste fan: zout of zoet, gewoon of chic, hij geniet overal van, blijft complimentjes uitdelen en dat maakt elke inspanning de moeite waard!

En last, but zeker not least: hij ruimt de keukenboel achter mij op, heel erg fijn zo’n taakverdeling! Niet dat hij zo van poetsen houdt, maar hij schat zijn eigen kookvaardigheden heel laag in en dus is dit de logische uitkomst als je met iemand bent getrouwd die een gelijkwaardige taakverdeling in het huishouden van enig belang vindt.

Hij is het over dit onderwerp overigens natuurlijk roerend met mij eens!!!

Wij hebben in geheel gelijkgestemde eensgezindheid heel wat etenswaardigheden opgepeuzeld, waarna de verliefdheid vaak weer opvlamde….

Wees niet bang: ik hou al op, ik wil niemand verder in verlegenheid brengen met ongewenste intimiteiten!

Dus…..een fijne Valentijnsdag gewenst en tot vervolgens!!