Haar enzo

Het is dat ik een redelijk opgewekt persoon ben, maar mijn lieve echtgenoot is nog niet erg enthousiast over mijn haar, maar dat moet ik me gewoon maar niet aantrekken. O NEE????
Volgens mijzelf is het zo, dat mijn haar zelf ook nog niet weet dat het moet terugspringen in de krul die nu nét leuk is. Een staat van zijn, die het overigens zelden bereikt.....
Afijn, ook allemaal weer weinig boeiend en belangrijk: het is gewoon supermakkelijk en ikzelf ben er blij mee!!!
Dus.
Erger is het, dat ik weer eens aan het lijnen ben getogen.
Het moment dat ik besluit dat het nu écht weer tijd is, wordt altijd voorafgegaan door een reeks onfortuinlijke ergernissen:
- de realisatie, dat er nu elk jaar heus een paar kilo extra bijkomen, als ik niet snel in actie kom;
- die ene jurk, waarin ik alleen nog maar kan staan, en zéker niet meer zitten. Nu hou ik wel van staan, maar ik kan het als gevolg van voortschrijdende leeftijdsverschijnselen gewoon geen hele dag of avond meer volhouden
- de zwembandjes die rond mijn middel verschijnen, en dat terwijl ik een pesthekel aan zwemmen heb; een naar gevolg van vrouwelijke situationele huishoudelijkheden;
- een terloopse opmerking van mijn echtgenoot, dat wetenschappelijk is aangetoond, dat vet rond je middel het méést gevaarlijk is, waarbij hij mij bijna niet aankijkt. Hij weet heel goed, dat hij ook geen enkele opmerking in mijn richting moet maken, omdat dat oorlog betekent, maar hij is subtiel, en dus nog véél dodelijker;
- een onbedoelde blik in de spiegel op een slecht moment: hou NÓÓIT (zelfs niet per ongeluk) je +3 leesbril op in de badkamer als je je 1 meter voor de spiegel staat uit te kleden voor het douchen!;
- een paar blikken van andere vrouwen op je nieuwe uitstulpingen als je éven zonder opletten uitademt.
Kortom: het was weer tijd om iets aan mijn gewicht te doen.
Nu staat bij mij één ding als een paal boven water: gezondheid boven alles, dus géén idiote diëten (eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen, dat ik die vroeger regelmatig heb gebezigd hoor, maar de voortschrijdende ouderdom is in dit opzicht ook voortschrijdende wijsheid). Én van mijn 2 zelf gebakken boterhammetjes 's-ochtends met kaas en komkommer, daar wil/kan ik ook niet vanaf, dus die koolhydraten heb ik alvast binnen.
Wat dan wél, bewaar ik voor een volgende keer, maar verwacht dezer weken geen recepten op mijn site met veel boter/suiker/room/olie/spekjes/kaas/friet/mayonaise. O jee, even het water afvegen dat me uit de mondhoeken drupt.....
Tot vervolgens!