Bloggen, zou iemand erin geïnteresseerd zijn?

Zo, er is weer voetbal op de TV, of erger nog, een praatprogramma over voetbal, waarvan mijn lieve echtgenoot zegt, dat hij er niet naar hoeft te kijken, terwijl hij gebiologeerd naar het scherm staart, tja het bloed kruipt waar het niet gaan kan, maar dus: ik heb best tijd om even een stukje te maken.
Ik háát kijken naar sport, echt alle sport en het geneuzel erover vind ik dan ook méér dan volkomen overbodig.
Sorry, alle sportliefhebbers!!!!
Ieder het zijne/hare.
Ik heb de afgelopen week mezelf onledig gehouden (onder andere dan hè!), met het zelf fabriceren van zuurdesem. Er staat nu een wonderlijk papje te borrelen in de ijskast,  waarmee ik broden kan bakken. Het is een natuurlijk brouwsel, wat als rijsmiddel werkt in plaats van gist.
Zoiets vind ík nu leuk: een hele week lang heb ik een bakje met bloem en water in de kamer gehad, met een theedoek eroverheen, waar ik elke dag 50 gram meel en 50 gram water bij moest doen. Na 6 dagen was het klaar voor gebruik: een pond meel, dan 125 gram van dat zuurdesem erbij, zout en water, kneden, rijzen en bakken.
Het eerste brood zag er een beetje uit als een uit zijn krachten gegroeide pannenkoek. Ik denk echt, dat er nog niet genoeg kracht zat in de zuurdesem.
Het smaakt tóch lekker: heus niet héél zuur, maar een beetje aangezuurd. Ja, dat is een groot verschil!!
En natuurlijk laat ik mij niet ontmoedigen door dit enigszinzelijk teleurstellend resultaat.
Een tweede brood gebakken, wat al veel beter is gelukt: het is minstens 10 centimeter hoog, in het midden tenminste, maar wat hiéraan mankeert, is dat het zuurdesem enorme bellen heeft geblazen tijdens het bakken, zodat ik nu bij de meeste boterhammen de korst lós erbij heb.
Ik ben geen moeilijk mens: het is héérlijk brood, dus die knapperige korst eet ik er gewoon apart bij op.
Afijn.
Het zal nog wel een tijdje duren voordat ik het recept hiervan op mijn site zet. Eérst volgende week een volgende poging doen. 
Het papje moet nu nog 1x in de week "bijgevoederd" worden met meel en water, en ik heb het idee, dat het precies zo werkt als bij mensen: hoe rijper, hoe beter (een stelling die ik zelf heb ontwikkeld na mijn 50e!)
Tot vervolgens!